Resocjalizacja przez historię
Projekt „Resocjalizacja przez historię” polegał na odnowieniu kilku mogił zbiorowych znajdujących się na Cmentarzu Garnizonowym w Płocku przy ul. Norbertańskiej 25. Grant na te działania uzyskaliśmy z Fundacji Orlen.
Dzięki pozyskanym funduszom udało się przywrócić ładny wygląd 5 mogiłom zbiorowym oraz jednej mogile indywidualnej – kpt. Mieczysława Głogowieckiego. W prace zaangażowało się pięciu słuchaczy szkoły przy Zakładzie Karnym w Płocku, którzy pod opieką nauczycieli-członków naszego stowarzyszenia spędzili 7 dni roboczych na cmentarzu, doprowadzając mogiły do właściwego wyglądu. Prace polegały na dokładnym wyczyszczeniu wszystkich elementów betonowych (obrzeży oraz krzyży) z brudu i mchu, przekopaniu ziemi i usunięciu znajdujących się w niej zbędnych elementów – korzeni, gałęzi, kasztanów, kamieni, itp., odmalowaniu wszystkich części betonowych oraz nawiezieniu świeżej, czystej ziemi.
Prace przebiegały w dosyć ciężkich warunkach, ale dzięki wspólnemu zaangażowaniu i włożonemu wysiłkowi udało się przeprowadzić je całkiem sprawnie, a rezultat końcowy, naszym zdaniem, jest bardzo efektowny.
Warto także wspomnieć, że o naszej inicjatywie dowiedzieli się uczniowie Liceum Ogólnokształcącego w Płockim Towarzystwie Oświatowym i zdecydowali się przyjść z pomocą. W sumie w pracach udział wzięło dwunastu licealistów. Finalnie spędziliśmy wspólnie jeden dzień roboczy. Młodzi ludzie pracowali bardzo sprawnie i tak naprawdę pomogli nam znacząco w podjętym wysiłku.
Być może w przyszłości uda się nam jeszcze przeprowadzić kolejne prace na tym cmentarzu, gdyż nadal pozostaje kilkadziesiąt mogił, które wymagają renowacji. W tej edycji projektu „Pamiętamy! Czuwamy!” został wykonany taki zakres prac, na ile pozwolił budżet i możliwości.
Wszystkim, którzy nas wsparli i poświęcili się serdecznie dziękujemy! Mamy nadzieję, że wspólnie mamy poczucie właściwie wykonanej pracy!
Dodatkowym działaniem związanym z opisywanymi pracami była lekcja historii, którą przygotował nauczyciel historii z CKU. Uczestnicy lekcji dowiedzieli się jak i kiedy powstał Cmentarz Garnizonowy oraz dlaczego znajdują się na nim zarówno groby niemieckie, rosyjskie oraz polskie.
Dlaczego zaangażowaliśmy się w ten projekt?
Cmentarz Garnizonowy w Płocku, który znajduje się przy ul. Norbertańskiej 25 jest ogrodzony murem i od kilku lat, generalnie rzecz ujmując, jest utrzymywany w należytym porządku. Znajduje się na nim ponad 50 mogił pojedynczych oraz wiele mogił zbiorowych. Cmentarz ten został założony pod koniec XIX wieku przez Rosjan. Od samego początku elementem naszych zainteresowań w ramach projektu były mogiły zbiorowe Polaków poległych w walkach o wolność ojczyzny w 1920 roku, a także mogiła kapitana Mieczysława Głogowieckiego dowódcy Batalionu Zapasowego 6 pułku piechoty Legionów, który zginął niedaleko Płocka (mianowicie w Trzepowie) 18 sierpnia 1920r., odpierając natarcie 14 szwadronu nieprzyjacielskiej kawalerii z III Korpusu Konnego.
W kręgu naszych zainteresowań było kilka Miejsc Pamięci na terenie Płocka. Z początku zainteresowaliśmy się mogiłami znajdującymi się na terenie cmentarza przy ul. Kobylińskiego w Płocku (tzw. „starego cmentarza”). Na cmentarzu tym jest wiele mogił utrzymanych w bardzo dobrym stanie, gdzie nie potrzeba nakładów na właściwe ich utrzymanie. Inne groby natomiast są w tak złym stanie, że kwota, o pozyskanie
której mogliśmy się starać w ramach programu „Pamiętamy! Czuwamy!” z pewnością byłaby zbyt niska, aby przeprowadzić rzetelne prace remontowe tychże mogił. Dlatego też wybór padł na ww. Cmentarz Garnizonowy w Płocku, gdzie mogiły zbiorowe są w stanie pozwalającym na wykonanie prac własnym sumptem, z efektu których wszyscy byliby zadowoleni – grantodawca, czyli Fundacja Orlen, Urząd Miasta Płocka, jako instytucja opiekująca się Miejscami Pamięci na terenie naszego miasta oraz nasze Stowarzyszenie jako beneficjent Programu „Pamiętamy! Czuwamy!”, gdyż dzięki udziałowi w tym projekcie mogliśmy zrealizować nasze cele statutowe oraz cele, które przyświecały nam w momencie przystąpienia do projektu (o nich – poniżej) Nie bez znaczenia pozostawał także fakt, że z udziału w projekcie skorzystali także wolontariusze, którzy przeprowadzili prace remontowe – mowa o skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w płockim Zakładzie Karnym. Ich korzyść polegała na tym, iż mogli czasowo opuścić teren ZK, a czas poświęcony na prace został wykorzystany w sposób konstruktywny i z pożytkiem dla społeczności lokalnej.
Opieka i utrzymanie Cmentarza Garnizonowego w Płocku spoczywają głównie na barkach Urzędu Miasta Płocka, lecz z uwagi na relatywnie dużą liczbę mogił Miejsc Pamięci w Płocku pod opieką magistratu, włodarzom miasta nie zawsze udaje się dokonać wszystkich prac polegających na utrzymaniu tych miejsc w należytym porządku. Co więcej, do niedawna wiele Miejsc Pamięci znajdujących się na ternie Płocka znajdowało się pod opieką poszczególnych szkół z terenu miasta (Cmentarz Garnizonowy również podlegał takiej opiece). Niestety aktualnie zwyczaj ten został zarzucony, w związku z czym wiele Miejsc Pamięci (w tym omawiane mogiły zbiorowe) nie zawsze otrzymują opiekę na jaką powinny zasługiwać.
Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, nasz wybór padł właśnie na omawiane mogiły zbiorowe oraz mogiłę kapitana Mieczysława Głogowieckiego znajdujące się na terenie Cmentarza Garnizonowego w Płocku przy ul. Norbertańskiej 25.
Cele podjętych działań w ramach projektu.
Cele główne:
– uczczenie pamięci żołnierzy poległych w walkach o wolność ojczyzny w 1920r.,
– zadbanie o mogiły zbiorowe ww. żołnierzy poprzez przeprowadzenie prac porządkowych i remontowych na terenie Cmentarza Garnizonowego w Płocku przy ul. Norbertańskiej 25.
Cele szczegółowe:
– wykonanie prac opisanych powyżej,
– rozwijanie wiedzy o historii Płocka i walk o wolność Polski wśród skazanych z płockiego Zakładu Karnego,
– kształtowanie postawy szacunku dla płockiej i polskiej historii wśród skazanych z płockiego Zakładu Karnego,
– kształtowanie postaw patriotycznych wśród skazanych z płockiego Zakładu Karnego,
– resocjalizacja poprzez obcowanie z historią,
– rozbudzanie postaw prospołecznych wśród skazanych z płockiego Zakładu Karnego.
Celem dodatkowym, choć istotnie ważnym z punktu widzenia osób zaangażowanych w prace na cmentarzu (czyli więźniów), było także umożliwienie wybranej grupie słuchaczy-skazanych czasowego opuszczenia terenu Zakładu Karnego w celu prowadzenia prac porządkowo remontowych na terenie Cmentarza Garnizonowego. Możliwość opuszczania murów Zakładu Karnego to jeden z najistotniejszych czynników resocjalizacyjnych, gdyż dzięki temu skazani mają możliwość przebywania w warunkach innych niż warunki izolacji penitencjarnej. Ma to ogromny, pozytywny, wpływ na sam proces resocjalizacyjny jak również jest to bardzo ważny element wychowawczy i psychologiczny.